سید محمد رضا باطنی؛ زینب سجادی؛ سید محسن حسینی
دوره 7، شماره 4 ، دی 1389
چکیده
مقدمه: مقررات و قوانین در حوزهی اخلاق بیماران حایز اهمیت است، اما این مجموعه قوانین تحت عنوان «منشور حقوق بیمار» در قوانین ایران به صورت منسجم و کاربردی وجود ندارد. هدف از این مطالعه، تعیین میزان آگاهی بیماران بستری شده دربیمارستانهای آموزشی شهر اصفهان از منشور حقوق بیماران بود.روش بررسی: این بررسی به صورت توصیفی- مقطعی در سه ماههی ...
بیشتر
مقدمه: مقررات و قوانین در حوزهی اخلاق بیماران حایز اهمیت است، اما این مجموعه قوانین تحت عنوان «منشور حقوق بیمار» در قوانین ایران به صورت منسجم و کاربردی وجود ندارد. هدف از این مطالعه، تعیین میزان آگاهی بیماران بستری شده دربیمارستانهای آموزشی شهر اصفهان از منشور حقوق بیماران بود.روش بررسی: این بررسی به صورت توصیفی- مقطعی در سه ماههی چهارم سال 1385 در هشت بیمارستان آموزشی شهر اصفهان انجام شد و طی آن میزان آگاهی بیماران بستری شده در این بیمارستانها طی این مدت از مفاد منشور حقوق بیمار از طریق مصاحبه توسط پرسشگران و تکمیل چکلیستهای مربوطه سنجیده شد. چکلیستها از طریق مطالعهی کتابخانهای تدوین و روایی صوری و پایایی آن با استفاده از نظر کارشناسان مربوطه تأیید شد. برای این منظور نمونهی مورد نیاز که 385 بیمار بود، متناسب با تعداد تخت فعال و نیز متوسط اقامت بیماران طی سه ماههی چهارم سال 1385، تقسیم به نسبت شد و سهم هر بیمارستان مشخص گردید. پس از تکمیل چکلیستها، تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماریSPSS صورت گرفت.یافته‌ها: بیش از 50 درصد از بیماران آگاهی لازم از برخی مفاد منشور حقوق بیمار را نداشتند. این عدم آگاهی به ویژه در مورد حقوق مربوط به انتقال حین درمان بیمار به سایر مراکز درمانی (که نیاز به خدمات درمانی تخصصی دارند)، در مورد حق اجازه یا عدم اجازهی استفاده از اطلاعات پزشکی پروندهی خودشان برای امور مختلف، رازداری پزشک معالج و تیم و درمان و همچنین محرمانه بودن اطلاعات پزشکی و ضرورت حفظ اسرار بیمار توسط بیمارستان بود.نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل اطلاعات موجود در چک لیستهای تکمیل شده نشان داد که درصد قابل توجهی از بیماران آگاهی لازم از برخی از مفاد منشور حقوق بیمار را نداشتند و ضرورت دارد در این زمینه اطلاعرسانی لازم صورت پذیرد.واژه‌های کلیدی: آگاهی؛ بیماران؛ قوانین.
